emineusta

Siirleri

KENDİMCE

Hayattan büyük şeyler istemedim
Beklemedim hiç kimseden olmazı
Her şeye rağmen bambaşkaydı
Yaşadıklarımın tadı

Hep az ile yetindim
Çokta gözüm olmadı
Bazen kalbim etse de sitem
Kendi kendime
Bu dilim kimseyi suçlamadı

Mutluluğum az oldu belki
Ölümü istemedim
Acılarla pişerek öğrendim
Yaşamın kıymetini
Mutluluğumu kendimce yaşadım...
EMINEUSTA


NE İNSANLAR TANIDIM

Ne insanlar tanıdım
Paraya para demeyen
Servet içinde yüzen
Yokluk nedir bilmezken
Yoksulun kuru ekmeğinde
Gözü kalanları gördüm

Ne insanlar tanıdım
Yalan riya ikiyüzlü
Sadece gösteriş işi
İnsana yardım ederken
Minnet umanları gördüm

Ne insanlar tanıdım
Hep kendi için yaşayan
Sağ gösterip soldan vuran
Etrafını tanımayan
Kendine bir hayrı yokken
Çevresine zarar verenleri gördüm

Ne insanlar tanıdım
Hep kendisiyle övünen
Yok, sebepten dövünen
Boş iken dolu görünen
Hayatı hiç tanımadan
Yaşamdan yakınanları gördüm

Ne insanlar tanıdım
Alçak gönüllü, güler yüzlü
Yaptığıyla bağdaşır sözü
Kendine yararı olan şeyi
Başkasına dileyenleri gördüm


Ne insanlar tanıdım
İnsana güven sağlayan
Her şeye olgunca bakan
İnsan gibi insan olan
İmdada koşanları gördüm...
EMINE USTA


SOKAK ÇOCUKLARI

Onlar sıcak yuvaya hasret
Anne baba sevgisine muhtaç
Onlar sokaklarda terk edilen
Gün gelip itip kakılan
Çaresiz sokak çocukları

Evleri ya bir köprü altı
Ya da bir duvar dibi
Umutları yıldızlar kadar uzak
Yürekleri yaralı
Bulamazlar bir dilim ekmek
Kimsesiz sokak çocukları

Yağmur yağsa evleri yok
Yok, bir merak edenleri
Onlar günahsız yavrular
Umutlarımız, yarınlarımız
Korumalıyız onları
Yarınlara hazırlamalıyız...
EMINE USTA


ESERLERIN TUM YAYIN HAKKI SAIRIN KENDISINE AITTIR IZINSIZ KULLANILAMAZ VE KOPYANILAMAZ
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol